WNĘTRZE RAMY BARWY BLUE
Stukot butów niewiasty i potomstwa ręką trzymane.Patrzę brama wypełniana ludżmi
i pytanie co z nami będzie?Segregacja płacz przeplata strach nie bywały.Pytanie Panie
nie istniejesz! nie ma cię! gdzie jesteś skoro nie mogę tego opowiedzieć czuciem człowieka .Ja nic nigdy nikomu nie zrobiłam zawsze rozróżniałam dobro od zła i to ma być nagroda?Pytam cię?Ironia życia?Ja nie wierzę w ciebie i nie uwierzę nigdy! Dobro Pana nie mogło by spojrzeć przez chwilę na dziecię cierpiące tak! Nigdy!.Nie jestem kolorem blue! Uczucie które Mi towarzyszyło tworząc opis było nie wyobrażalnie bolesne nie zapomnę go do końca Dni.Autorka;AGNIESZKA KOLIŃSKA